Kilka słów o starszym sprzęcie komputerowym

S T A R S Z E   K O M P U T E R Y   P C


Środowiska systemów operacyjnych typu Microsoft DOS, Windows 3.11/9x czy w końcu Linux (Mandrake, Red Hat, Caldera) są niejednokrotnie bardzo popularną „bazą wypadową” dzisiejszych użytkowników komputerów PC. Czy to poprzez emulację, czy wirtualizację wspomina się z nostalgią czasy sprzed dziesięciu – piętnastu laty, kiedy to zdobywano wiedzę potrzebną do zarządzania zasobami, rozbudowywano sprzęt o nowe elementy i używano konkretnego oprogramowania.


        Dlaczego akurat PC a nie Commodore Amiga czy Apple Macintosh ? Odpowiedź jest banalnie prosta, a mianowicie ze względu na dostępność ale również cenę. Nasz sprzęt możemy  używać bez ograniczeń,  nie obawiając się o utratę ustawień skryptów startowych, braku połączenia z internetem co zwykle pozostawia koszmarne efekty. Dawniej adaptery procesorów pozwalały na montaż nowszych modeli CPU (ang. Central Processor Unit) w bardzo tani sposób.

 

 

 

 


       Adapter procesora AMD K6-2 firmy Power Leap umożliwiał jego montaż na chipsetach płyt głównych z procesorami Intel Pentium MMX (gniazdo Socket 7). Zwiększał wydajnośc komputera dodając również nowe instrukcje 3D-NOW.

 

 

 


      Adapter zamieniający SLOT 1 pod socket 370 przeznaczony dla Intel Pentium III, dawał ogromny wzrost wydajności m.in. poprzez większą ilośc pamięci Cache czy wyższe częstotliwości. Moc procesora była wykorzystana wyłącznie według naszych potrzeb, a otrzymywaliśmy również nowe instrukcje SSE.

 

 


Procesory rzadko już spotykane w świecie komputerów a doskonale sprawdzające się w starszych systemach takich jak Windows 3.11 czy Microsoft DOS,

Intel 80486 DX2, maksymalna częstotliwość zegara 66, gniazdo procesorowe Socket 238
Intel 80486 DX4, maksymalna częstotliwość zegara 133, gniazdo procesorowe Socket 238

Alternatywa AMD K5, Cyrix (Socket 7)

Procesory dysponujące dużą wydajnością, pozwalające na wykorzystanie ważnych funkcji systemów z rodziny Microsoft Windows 9x/Me oraz Linux,

Intel Pentium MMX, maksymalna częstotliwość zegara 200, gniazdo procesorowe Socket 7
Intel Pentium Pro, maksymalna częstotliwość zegara 233, gniazdo procesorowe Socket 7

Alternatywa AMD K6 3D-Now MMX (Socket 7)

Procesor dysponujący dużą wydajnością i zdecydowanie lepszy od jego tańszej wersji Intel Celeron

Intel Pentium II MMX, maksymalna częstotliwość zegara 400, gniazdo procesorowe Slot 1

Alternatywa AMD K6-2 3D-Now MMX (Socket 7)

Procesory posiadające optymalną wydajność i używane w prowadzeniu małych firm, pisaniu dokumentacji czy rozliczaniu budżetów domowych,

Intel Pentium III, maksymalna częstotliwość zegara 667, gniazdo procesorowe Slot 1
Intel Pentium III Xeon-MMX, maksymalna częstotliwość zegara 500, gniazdo procesorowe Slot 2

Alternatywa AMD K6-3 3D-Now MMX (Socket 7) lub AMD Duron (Socket 462)

(Zdjęcia dostępne w internecie)

        Kolejnym wątkiem sprzętowym są karty graficzne. Akceleratory grafiki (sprzedawane pod koniec lato 90), nie umożliwiały nam uruchomienia komputera bez dodatkowej karty graficznej PCI. Podstawowym tzw. „dopalaczem" była karta firmy 3Dfx o nazwie Voodoo.

          Pierwsza karta 3Dfx Voodoo świetnie nadaje się dla słabszych komputerów PC - posiada 4 MB pamięci - przeznaczona jest pod złącze PCI. W znaczny sposób przyspiesza wyświetlaną ilość klatek (ang. frame per second) w grach oraz demach. 3Dfx Voodoo 2 to bardziej "wypasiona" wersja akceleratorów, posiada już 8 lub 12 MB pamięci i przeznaczona jest pod złącze PCI. Obsługiwane API (ang. Application Programming Interface) to DirectX, OpenGL oraz Glide, przy Ramdac 130/135 (układ odpowiedzialny za odświeżanie ekranu).

 

 

 


         Obsługa bibliotek Glide zapewnia współpracę z wieloma grami komputerowymi z dawnych czasów, chociażby Diablo 2, Tomb Raider, Carmageddon, Unreal, Blood 2, Hexen 2 czy GL_Quake. Tak jak powyżej zwiększa ilość fps.

 

 

 

 

 

Benchmark timedemo w grze Quake 2
Komputer z procesorem Intel Pentium 200 i kartą 3Dfx Voodoo 2,

quake 2 timedemo | map demo1/2.dm2 przy rozdzielczości 640:480

27.00 - 35.00 fps

      Bardzo oryginalnym pomysłem było łącze SLI umieszczone na wszystkich kartach 3Dfx Voodoo 2. Dawało ono możliwość pracy dwóch akceleratorów, co w znaczny sposób przyspieszało frame rate, jak również pozwalało wyświetlać obraz w rozdzielczości 1024:768 pixeli - podwajało wielkość pamięci na 16 MB, a czasem do 24 MB (wersja z 12 MB). Innym z kolei rozwiązaniem było korzystanie z kart graficznych takich firm jak Matrox, nVidia, Intel, S3 bądź ATI. Jako główny atut takiego rozwiązania przyjmuje się bardziej dopracowane sterowniki Open GL jak również interfejs pozwalający na ustawienia wielu opcji wyświetlanego obrazu. Za najbardziej zaawansowane technologicznie karty graficzne pod złącze AGP uznaje się produkty dwóch firm tj. nVidia RIVA Tnt 2 jak również pod względem jakości wyświetlanego obrazu, większość kart firmy Matorx.

         Jednakże sporo starszych komputerów wykorzystywało karty graficzne firmy 3Dfx  Voodoo 3 16 MB pamięci (wersje 2000, 3000 oraz najmocniejsza 3500). 


          Pod względem dźwięku (o ile nie ma układu dźwiękowego na płycie) najlepiej jest zaopatrzyć się w kartę muzyczną pod port PCI/ISA posiadającą oprogramowanie z przeznaczonymi do niej sterownikami dla kilku platform. Wiele z kart to dzisiaj białe kruki np. Sound Blaster Pro, Sound Blaster 16, Gravis Ultrasound lub AWE32. W przypadku bardziej wymagających użytkowników najlepszym wyborem do starszego PC jest Sound Blaster Live! - niestety nie będzie on współpracował z bardzo starymi płytami głównymi. Niejednokrotnie starsze karty dźwiękowe produkowane były pod 16 bitowy slot ISA.

 


                Pamięć operacyjna w komputerze ma bardzo duże znaczenie. Jeśli chcesz, aby komputer nie stawał co parę sekund doczytując coś z pliku wymiany najlepiej zainstalować maksymalną wielkość jaką możemy umieścić na płycie głównej. Niezbędny może być tutaj opis do płyty głównej, gdzie znajduje się specyfikacja podająca określone informacje. W przypadku montowania pamięci SIMM (taktowanie 33/66 Mhz) trzeba zwrócić uwagę na jej wersję a więc to czy jej banki znajdują się tylko z jednej strony czy może z obydwu. Odpowiednie dobranie par (pamięci SIMM montowane są parami) pozwoli na wykrycie wszystkich banków przez Bios komputera, w innym przypadku otrzymamy błędny wynik podczas procedury POST (and. Power on Self-test). Należy zwrócić też uwagę na czasy dostępu pamięci SIMM, oczywiście im mniej tym lepiej. Dużo prościej jest gdy montujemy pamięci DIMM (SD-RAM), gdzie taktowanie układów mieści się w granicach 100-133 Mhz. Częstotliwość FSB płyty pozwoli nam określić jaki procesor najlepiej nam pasuje oraz wybrać konkretną wielkość pamięci i rodzaj.


Odpowiednio duży dysk twardy pozwoli na zapisanie określonej ilości danych. System plików wybrany podczas partycjonowania będzie miał wpływ na szybkość dostępu do danych FAT-16 czy FAT-32 - w przypadku systemów NT wybieramy NTFS (ang. New Technology File System), a Linux`a Extended. Kupno małego dysku może bardzo rozczarować zwłaszcza, gdy chcemy nieco powspominać starsze gry. Najlepiej jeżeli posiadamy już jakąś wiedzę na temat swoich zasobów i tego co będziemy chcieli wykorzystać. Swoistą epokę w tej dziedzinie wprowadziła firma Seagate produkując model Barracuda pracującym w trybie UDMA66.

       Komponenty takie jak karty sieciowe, karty usb, kontrolery RAID/SATA czy nośniki DVD/CD (za wyjątkiem zasilaczy AT/ATX 2.0) mają równie ogromne znaczenie. Nieprzeciętnym wyjątkiem wśród ogółu był sprzęt sieciowy firmy 3COM. Ich karty sieciowe posiadają własne procesory wspomagające korzystanie z protokołów przeznaczonych do komunikacji np. w internecie. Dzięki temu procesor komputera jest mniej obciążony, a to pozwala na osiągnięcie lepszej wydajności. Należy także wspomnieć o urządzeniach wskazujących typu myszki oraz klawiatury. Myszki PC w starszych komputerach były głównie łączone poprzez port COM, natomiast  klawiatury przez złącze DIN. W tym przypadku dobrze jest posiadać odpowiednie przejściówki umożliwiające ich zmianę na wersję PS/2.

Po złożeniu w całość części oraz zainstalowaniu systemu operacyjnego musimy zwrócić uwagę na m.in.

- szybkość ładowania systemu (konfliktami sprzętowe mogą spowalniać boot`owanie),

- użycie dedykowanych sterowników, a więc chipset płyty głównej,

- zastosowanie service pack, aktualizacji oraz patch`y dających lepszą optymalizację,

- zgodność wersji oprogramowania z systemem operacyjnym,

- emulację trybu MS-DOS w systemach Windows 9x,

- zbyt spore zużycie pamięci operacyjnej, przez co możliwy jest długi czas oczekiwania na reakcję ze strony użytkownika.

            W każdym z tych przypadków powinno się posiadać odpowiednią wiedzę związaną z konfiguracją Bios`u komputera, a większość fundamentalnych opcji jest ustawiana właśnie tam np. aktualny czas, co było tematem do rozmów przy problemie roku 2000. Wyróżniamy trzy podstawowe firmy jakie produkowały BIOS (ang. Basic Input Output System) na płytach głównych PC w tamtym okresie - najbardziej znanymi były AWARD, PHOENIX jak również AMI. Każdy z nich różnił się nieco pod względem wykonania  tzw. interfejsu oraz kodów dźwiękowych generowanych w przypadku wystąpienia błędów. Gdy napotykamy na problemy, należy pamiętać o posiadaniu dyskietki startowej, a więc tym samym stacji dysków 3,5" (720/1,44 MB), jest to niezbędne do prawidłowego rozruchu komputera.

Autor: BogusWit

Stare Gry -:. Copyright by Stare.e-gry.net .:- Abandonware