Naprawdę wspaniała gra arcade z widokiem z boku, ekskluzywna tylko dla Amigi i w roku jej wydania (1993) stała się na pewien czas prawdziwym hitem.

Wygląda na to, że w tej grze nie ma żadnej fabuły - jest to prawdziwa symfonia zniszczenia i hymn bezsensownym masowym mordom. Niemniej jednak można się dowiedzieć, że istnieje pewna forma fabuły: nasz bohater jest jakoby przenoszony w różne historyczne epoki (w tym Berlin w roku 1944, Los Angeles w roku 2019, współczesny Bliski Wschód, "wielka wojna" w roku 2420 itp.).

Musimy kierować wielkim robotem-kroczącym, który porusza się z jednego końca ekranu na drugi (zauważcie, że nie od lewej do prawej, jak zwykle, ale od prawej do lewej!) na tle częściowo zniszczonego postapokaliptycznego świata, dosłownie przytłaczającego ciemnością i ponurą atmosferą. Niemniej jednak, nie można nazwać jego wędrówki spacerem: na nieszczęsnego robota dosłownie spadają nieskończone wrogie oddziały ze wszystkich możliwych stron, w tym z powietrza.

Nasz robot jest duży i silny. Jest silniejszy od każdego pojedynczego wroga, ma znaczną ilość punktów zdrowia i dwa olbrzymie działa o kalibrze 30 mm, które pozwalają zabić niektórych wrogów praktycznie natychmiast. Jednak, ze względu na nieprawdopodobną ilość tych samych wrogów, jak już zostało powiedziane, można tu bardzo szybko umrzeć, gdy się straci uwagę.

Grafika gry jest po prostu wspaniała, przede wszystkim ze względu na jej niezwykle ponurą, ciemną estetykę świata zagłady, gdzie czarne tła z rzadkimi wtrąceniami jaskrawych kolorów tworzą niepowtarzalny nastrój. Jest wystarczająca ilość poziomów, a wrogowie na każdym z nich są różni, posiadają swoje słabe i silne strony, a także swoje sposoby zachowania. Na końcu każdego poziomu czeka na nas walka z bossem, którego pokonanie sam na sam jest bardzo trudne - trzeba znaleźć jego słaby punkt.