Po krótkiej czołówce, która, radzimy obejrzeć ze względu na film przewyższający znacznie te osławione z "Terminatora 2" przechodzimy do menu głównego. Oferuje ono standardowe możliwości, takie jak konfiguracja sprzętowa (config), menu w którym określamy szczegółowość grafiki, ewentualne spowolnienie czasu i metody kontrolowania zawodnika (Options), oraz wyjście z programu (Exit). Ponadto możemy przejrzeć spis zawodników (Player list) i o każdym z nich uzyskać wyczerpujące informacje. Ta opcja pozwala też na stworzenie nowego gracza, przy czym można dokładnie określić jego wagę, wzrost, kolorystykę ubioru i sprzętu ltd. Przy tej okaz|i należy tez dokonać ustalenia wyjściowych cech zawodnika: prędkości, przyspieszenia i wytrzymałości, rozdzielając pomiędzy nie punkty z ustalonej puli.

Gdy mamy juz gracza otwierają się przed nami do wyboru cztery możliwości. Tak więc możemy udać się do szkoły tenisa (Praktice), gdzie, po wybraniu jednego z kilkudziesięciu ćwiczeń na korcie i otrzymaniu odpowiednich porad, będziemy tak długo zmagać się z piłką i rakietą, aż efekty zadowolą naszego komputerowego trenera. Drugą możliwością jest odbycie meczu próbnego (Exhibition) z dowolnie wybranym przeciwnikiem, na dowolnie wybranym typie kortu (trawiasty, ceglany i twardy - w kolejności od "najwolniejszego" - hamującego piłkę) i grając od jednego do pięciu setów. Polecamy długotrwały trening tu właśnie, bowiem gra nie jest łatwa!

Kolejną możliwością jest rozegranie pojedynczego turnieju (Tournament). Jest to cykl kilku spotkań odbywających się wedle ogólnie znanej zasady 'zwycięzca przechodzi dalej'. Warto przed rozpoczęciem kariery wybrać tę opcję, by zorientować się w warunkach gry podczas danego turnieju.
Wreszcie początek kariery (Career). Pojawia się przed Tobą kalendarz na najbliższe pięć lat. W każdym miesiącu możesz bądź to wziąć udział w turnieju, bądź trenować. Trening poprawia Twoje parametry, turniej - w przypadku zajęcia wysokiej lokaty -zasila portfel i powoduje przyznania punktów w klasyfikacji rankingowej, która jest podstawą szeregowania graczy.

Rzecz jasna, aby osiągnąć sukces, należy wygrywać meczą. Na szczęście autorzy gry pozostawili możliwość wybrania liczby setów, które będą rozegrane. Oznacza to, iż można się zdecydować na mecze jedno-setowe, zamiast męczyć się podczas pięciokrotnie dłuższych pojedynków. Sam mecz przedstawiany jest zgodnie z tradycją serii 4D Sports, przy użyciu grafiki wektorowej, jednak umiejętnie wspartej rastrem. Daje to znakomite efekty - na przykład przy serwie. Technikę rozgrywania meczu każdy powinien wyrobić sobie sam. Nasza sprowadza się do szybkich ataków przy siatce i próbie "rozłożenia" przeciwnika podaniami w różne strony kortu. W obronie należy próbować zaskakiwać rywala lobami, mogą one być skuteczne, a na pewno wybiją go z rytmu ataku. Możliwości opanowania meandrów techniki jest wiele i nie sądzimy by nasze propozycje były jedynie słuszne, tak więc ich nie podamy. Wypada jedynie ostrzec, że gra jest "czasożerna" i bez trudu można dla niej stracić noc.

Podsumowując można 4D Tennis uznać za grę wybitną. O grafice już pisaliśmy, muzyka jest równie znakomita, wsparta oczywiście wysokiej klasy efektami dygitalizowanymi. Do tego cały program jest niezwykle dopracowany, dla przykładu: po uderzeniu piłki w linię podnosi się obłoczek kurzu. Niewątpliwie, gra godna jest zainteresowania i uwagi.