A teraz moi kochani pobiegamy sobie po boisku i pogramy w piłkę. Nie, nie będzie to kolejny soccer, lecz prawdziwe futurystyczne rugby z rozszerzonymi troszkę zasadami. Mamy więc prawie tradycyjne dwie drużyny, dwie bramki, jajowatą piłkę, miecze, topory, bomby... Co?! Tradycja kończy się tutaj na umieszczaniu piłki w bramce przeciwnika, reszta to taki dodatek specjalny, aby grę urozmaicić. Jednak to malutkie urozmaicenie czyni tę grę taką, jaka być powinna, czyli brutalną, krwistą i szybką.

Zabawa jest naprawdę super, bo tutaj znokautowanie zawodnika przeciwnej drużyny jest koniecznością, a obcięcie czyjejś głowy wiedzie nas ku chwale i zaszczytom. Walka o piłkę kończy się zwykle ciężkim pobiciem lub - co najmniej -złamaniem nosa. Oprócz walenia z piachy i jakże miłego dla ucha glanowania, można co jakiś czas dziabnąć gościa mieczykiem lub stuknąć toporkiem. W momencie, gdy energia życiowa sportowca jest bliska zeru, każdy następny cios może być dla niego śmiertelny, a gdy otrzyma takowy, jego czerep odpada od reszty i wesoło turla się po boisku. Jak wykończymy całą drużynę wroga, to cóż - wygrywamy. Poza tym można znaleźć bombę, a właściwie to pięć (a może sześć) bombek, które dopomogą w dotarciu do bramki przeciwnika. Płyta boiska po takiej akcji wygląda jak ulica w Belfaście po wybuchu samochodu-pułapki. Acha, byłbym zapomniał - po placu wałęsają się dwa zwierzątka: zając i żółw. Po nadepnięciu na zająca zawodnik dostaje nagłego przyspieszenia i mknie jak... (no, zgadnijcie) zając. To samo jest z żółwiem, tyle że na odwrót. Co jakiś czas pojawiają się różne inne gadżety zapewniające silniejsze uderzenia, niewidzialność i coś tam jeszcze, zresztą sami zobaczcie.

Do wyboru mamy trzy scenariusze gry. Możemy zagrać sobie meczyk jak najbardziej nietowarzyski, który jest doskonałym treningiem przed rozgrywkami ligowymi. Do wyboru mamy kilkanaście drużyn jakimi chcemy grać - od wikingopodobnych mięśniaków, po człekokształtne jaszczury ziejące ogniem. Nieciekawy zestaw kreatur daje grze jeden punkcik więcej. Naszym celem jest oczywiście zajęcie w pierwszej lidze pierwszego miejsca, a nie jest to zadanie łatwe, albowiem startujemy gdzieś z szarego końca ligi trzeciej. Kolejne wygrane przynoszą nam sporo kasy, która zawsze w całości idzie na kurację zawodników. Poskładanie kości, uspokojenie rozkołatanych serduszek czy dostarczenie do płuc większej ilości tlenu kosztuje - i to dużo. Poza tym jest jeszcze jedna opcja gry - ustawiamy z kim chcemy grać, ile meczy itd. Można również wpisać swoją nazwę drużyny, na przykład Kubusie Rozpruwacze z Chmielnej lub coś w tym rodzaju.

Rada dla początkujących jest następująca: nie daj się zabić, broń zaciekle swojej bramki, na początku naucz się najpierw zabijać - reszta umiejętności przyjdzie z czasem. Poza tym nie rozwal joypada, bo nie jest on tani, i nie ćwicz w ten sposób na lekcjach wuefu.

I tradycyjnie na koniec parę słów o innych ważnych sprawach. Po pierwsze - sterowanie drużyną morderców jest dość łatwe i kilka posiedzeń uczyni może nie cuda, ale pozwoli na jako takie opanowanie sprawy. Po drugie -grafika jest dobra, czytelna, wiadomo o co chodzi. Po trzecie - muzyczka sobie przygrywa, dodaje otuchy, a potem sobie przygrywa, a poza tym dodaje otu... Gra warta świeczki i zapraszam na mecz!.