Amigowa wersja DS jest chyba najlepszą, chociaż nie pozbawioną wad. Do zalet zaliczam: przede wszystkim "dorosły" feeling gry: digitalizowane zdjęcia śmigłowców i pilotów, digitalizowana mowa (komputera pokładowego i ludzików do uratowania) czy zajebiste main menu (i jego udźwiękowienie) - tego nie było na konsolach, a na PC-tach dźwięk - jak zawsze w tych czasach - kulał. Wadami gry, które jednak można w jakiś sposób obejść bokiem, są: prędkość gry (gra się gdzieś 10-15% wolniej, niż na konsolach i PC - "wystarczy" "sobie zmienić" system nadawania sygnału z komputera na NTSC i zaopatrzenie się w taką też kopię gry ;), zwolnienia - jak się za dużo dzieje (na konsolach jest IDEALNIE płynnie - lekarstwo: Amiga 1200 plus opcjonalny FAST RAM), "dyskoteka" (lekarstwo: WHDLoad albo instalacja na twardzielu - trzeba mieć postawiony system amigowy) i tylko 32 (albo 64) kolory [na PC - 256] (na to nie ma lekarstwa niestety :(. W grę polecam zagrać chociaż przez chwilę, tak jak w pozostałe części "Strike" (UWAGA: nie wszystkie zostały wydane na komputery osobiste!), moja ocena: 6/10 (gra nie dla każdego!).

P.S.: Warto wspomnieć o cenzurze wyświetlanych w grze prostych cutscenek - wersje gier na różne platfomy mają tą cenzurę lub nie, niestety nie pomnę, które wersje. Jest gdzieś na YT ich porównanie, tam warto zajrzeć.

P.S.2: Są w developingu różne remaki tej gry, odsyłam do YT.