W latach 80. ukazała się gra, która była tak frustrująca, że stała się klasykiem. Tak!, to ta, w której omijasz samochody, przeskakujesz przez kłody i jesz muchy. Tak, to właśnie Frogger. Hasbro już w 1997 roku przywróciło pierwszą część, która była w pierwszej dziesiątce najlepiej sprzedających się gier i dalej cieszy się powodzeniem. Dlatego nieuniknione stało się to, że Hasbro Interactive przygotowało dla nas kontynuację, a wniej więcej poziomów i jeszcze więcej skokowego żabiego i zabawnego grania.

Frogger 2 zaczyna się od kilku różnych trybów gry: trybu fabularnego, trybu arkadowego i trybu wieloosobowego. Na tylnej okładce pudełka napisano, że jest 30 poziomów, ale to dla całej gry. Tryb fabularny składa się z 18 poziomów, są też poziomy wieloosobowe, a jeśli zbierzesz monety, odblokujesz retro poziomy. Możesz również próbować pobić swój najlepszy czas.

W grze mamy grafikę 3D. Mimo że nie było to nic nadzwyczajnego w tych czasach, cała gra wykorzystuje jasne fluorescencyjne kolory, aby oświetlić poziomy i przeciwników. Blitz Games, twórcy tej gry, naprawdę świetnie poradzili sobie z dużym wyborem poziomów, które nie są nudne. W trybie wieloosobowym można grać nawet do 4 graczy.

Kiedy zaczynasz grać, od razu wiesz, dlaczego jedno się nie zmieniło, Frogger nadal jest frustrujący. Zaczynasz z pięcioma życiami na każdy poziom i musisz poświęcić trichę czasu na zapoznanie się z każdym poziomem. Po wielu frustrujących śmierciach na kolejnych poziomach warto odpocząć i powrócić po czasie do gry. Chociaż ten sam koncept dotyczy wszystkich gier z serii Frogger, pomocna byłaby opcja większej liczby żyć na każde podejście. Najbardziej mnie irytują sytuacje, gdy zbliżam się do ukończenia poziomu, ale popełniam błąd i muszę zaczynać wszystko od nowa, i to zdarza się dość często. Po poświęceniu wystarczającej ilości czasu na grę, udało mi się ukończyć tryb fabularny, ale byłem zbyt sfrustrowany, żeby zagrać ponownie.

Choć zawiera stare poziomy omijania samochodów i przeszkód oraz wiele innych przeszkód i łamigłówek w wersji 3D, to zależy od tego, co sądzisz o Froggerze ogólnie. Dla mnie to była frustrująca gra arkadowa jako całość, podczas gdy inni uważają ją za odrodzonego klasyka.