Hitman 2: Silent Assassin, wydany wiele lat temu, jest grą, która wciąż pozostaje w pamięci graczy jako jedna z bardziej znaczących pozycji w gatunku gier skradankowych. To kontynuacja oryginalnego Hitman: Codename 47, który, choć miał swoje zalety, był również jednym z bardziej frustrujących tytułów tamtego okresu. Gra sprawiała wrażenie strzelanki, ale jej rzeczywista rozgrywka często przypominała bardziej łamigłówki niż dynamiczne akcje.

Głównym bohaterem jest 47 – łysy zabójca, który porusza się po trójwymiarowych środowiskach z perspektywy trzeciej osoby. Chociaż 47 był uzbrojony po zęby i zabijał wielu ludzi (co było głównym celem gry), Hitman: Codename 47 bardziej skupiał się na dokładnym planowaniu i precyzyjnym wykonaniu serii działań, niż na emocjonujących strzelaninach. Gra wymagała odkrycia jednej, idealnej sekwencji działań, aby z powodzeniem zinfiltrować wrogów i wyeliminować cel. Dodatkowo, kłopotliwe sterowanie, nieintuicyjna kamera i brak możliwości zapisu gry podczas misji potęgowały frustrację graczy.

Gra rozpoczyna się, gdy agent 47, będący na emeryturze, pracuje jako ogrodnik w klasztorze na Sycylii. Próbując odnaleźć spokój i odkupienie za swoje zbrodnie, zostaje wciągnięty z powrotem w mroczny świat zabójstw, gdy jego mentor, Padre Vittorio, zostaje porwany przez tajemnicze postacie z przeszłości 47. Aby uratować Padre, Hitman musi ponownie nawiązać kontakt z "Agencją" i wykonywać dla niej zlecenia w zamian za pomoc w odnalezieniu Vittorio. Tak rozpoczyna się seria misji rozgrywających się w egzotycznych miejscach, takich jak Sycylia, St. Petersburg czy Malezja.

Rozgrywka w Hitman 2: Silent Assassin daje graczom możliwość wyboru pomiędzy widokiem z perspektywy pierwszej i trzeciej osoby oraz korzystania ze standardowych schematów sterowania znanych z gier typu shooter. Jednak kluczowym elementem gry jest skradanie się i unikanie wykrycia. Gracze mogą przełączać się na tryb skradania, który pozwala poruszać się powoli i cicho, wychylać się zza rogów i podglądać przez dziurki od klucza, aby uniknąć niespodziewanych konfrontacji.

Jednym z ciekawszych aspektów gry jest interakcja z otoczeniem i postaciami poprzez dynamiczne menu kontekstowe. Na przykład, stojąc przy drzwiach, można zajrzeć przez dziurkę od klucza lub spróbować je otworzyć wytrychem. Po obezwładnieniu dostawcy, można przywdziać jego ubrania, zabrać przedmioty, które miał przy sobie, i ukryć ciało, aby nie wzbudzić podejrzeń.

Minimalizowanie podejrzeń jest kluczowe dla sukcesu w Hitman 2: Silent Assassin. Wskaźnik podejrzliwości przeciwników oraz komunikaty o stanie strażników pomagają graczowi ocenić, jak skutecznie ukrywa się przed wrogami. Oczywiście, można także obserwować strażników z bliska, ale zbyt długie pozostawanie w ich pobliżu może skończyć się wykryciem. Strażnicy, mimo że czasem zachowują się nieco naiwnie lub popełniają błędy w walce, generalnie utrzymują wysoki poziom napięcia i sprawiają, że misje są trudne.

Hitman 2: Silent Assassin znacząco różni się od swojego poprzednika tym, że oferuje więcej opcji na osiągnięcie celu. Nie trzeba już być tak precyzyjnym i wszechwiedzącym jak w pierwszej grze. Już w pierwszej misji, której celem jest infiltracja mafijnej posiadłości i zabicie Dona, można z dystansu przeanalizować teren za pomocą lornetki i komputerowej mapy, planując, jak wejść na teren posiadłości i jak z niej uciec.

Misje w grze wymagają kreatywności. W jednym momencie można zlikwidować dostawcę kwiatów lub strażnika, który wyszedł za potrzebą, aby zdobyć jego przebranie i niezauważenie przedostać się dalej. Nawet wtedy, misje są dalekie od łatwych – każdy podejrzany ruch może skończyć się strzelaniną, która zmusi gracza do szybkiego reagowania i zmiany taktyki. Tempo gry, mimo że dość powolne, pozwala na dokładne obserwowanie otoczenia i zwiększa poziom napięcia.

Jeśli coś pójdzie nie tak, Hitman 2: Silent Assassin daje graczowi możliwość uratowania sytuacji. W przeciwieństwie do pierwowzoru, można teraz zapisać grę w trakcie misji, co pozwala na eksperymentowanie z różnymi podejściami do zadań. Zależnie od poziomu trudności, można mieć do siedmiu, dwóch, lub nawet żadnych zapisów na misję.

Jednym z najbardziej fajnych aspektów gry jest to, że nawet nieudana próba może dostarczyć więcej emocji niż ta udana. Oczywiście, zmylenie strażników jest pomysłowe, ale czasami bardziej emocjonujące jest stawienie im czoła w bezpośredniej walce. W grze, walka nie jest realistyczna – zarówno 47, jak i inni bohaterowie mogą wytrzymać wiele strzałów, co umożliwia epickie, staroszkolne strzelaniny. Na przestrzeni gry, gracze mogą zebrać imponujący arsenał broni, od pistoletów i strzelb, po kusze i karabiny snajperskie.

Grafika w Hitman 2: Silent Assassin mimo upływu lat wciąż robi wrażenie. Szczególnie wyróżniają się szczegółowe lokacje, realistyczne efekty świetlne i animacje, choć modele broni z perspektywy pierwszej osoby mogłyby być bardziej dopracowane. Atmosferę budują także efekty dźwiękowe oraz orkiestrowa, niepokojąca ścieżka dźwiękowa.

Jedyną rzeczą, której brakuje w grze, jest tryb wieloosobowy. Jednak to niekoniecznie wada – twórcy skupili się na grze dla jednego gracza, co udało im się znakomicie. Hitman 2: Silent Assassin to gra, w której kolorowe lokacje, napięte sytuacje, skradanie i brutalne starcia tworzą spójną, wspaniałą całość.