Mission: Humanity to gra, która miała aspiracje, by wstrząsnąć rynkiem gier strategicznych czasu rzeczywistego (RTS). Wydana w czasach, gdy ten gatunek dopiero zdobywał popularność, gra obiecywała emocjonującą rozgrywkę i innowacyjne rozwiązania. Jednak z perspektywy czasu, tytuł ten niestety zyskał reputację jednej z tych gier, które lepiej pozostawić nietknięte na półce z retro grami.

Fabuła – schematyczna i przewidywalna

Gra przenosi nas w daleką przyszłość, gdzie ludzkość staje przed zagrożeniem ze strony złowrogich, owadopodobnych obcych. Historia nie należy do szczególnie oryginalnych – Ziemia zostaje niemal doszczętnie zniszczona przez obcych, lecz nasi bohaterowie w ostatniej chwili przechwytują statek kosmiczny wroga, wykorzystując jego technologię do stworzenia własnej matczynej jednostki. Celem misji jest totalna zagłada świata obcych. Brzmi znajomo? Niestety, nawet najwięksi entuzjaści gier RTS mogą poczuć się znużeni tym sztampowym podejściem do fabuły.

Rozgrywka – zapowiada się ciekawie, ale...

Jednym z nielicznych atutów Mission: Humanity jest nietypowe podejście do mapy. Gra toczy się na planetach, które są... okrągłe. W praktyce oznacza to, że mapa nie kończy się na krawędzi ekranu, ale „zawija się” w pętlę, co wymaga od gracza większej uwagi przy planowaniu obrony. Niestety, nowatorski pomysł na mapę to jedyny jasny punkt w tej grze.

Tutorial, który powinien wprowadzać gracza w tajniki rozgrywki, jest ledwo użyteczny. Nie wyjaśnia kluczowych aspektów, takich jak przyciąganie nowych pracowników czy zarządzanie zasobami. Interfejs, choć prosty i przejrzysty, szybko irytuje przez powolne tempo gry. Budowanie armii trwa wieczność, a efekt końcowy nie przynosi żadnej satysfakcji.

Jednostki są monotonne i pozbawione polotu. Co gorsza, zarówno ludzie, jak i obcy mają praktycznie identyczne jednostki i budynki, różniące się jedynie prymitywnymi, 16-kolorowymi grafikami.

Grafika

Oprawa graficzna to prawdziwe rozczarowanie. Mission: Humanity oferuje wsparcie dla rozdzielczości 1024x768, ale podniesienie jakości obrazu jedynie uwypukla jego braki. W czasach, gdy na rynku królowały takie tytuły jak Red Alert 2, wizualna strona tej gry wypadała dramatycznie słabo, powodując, że dłuższe sesje były dosłownie bolesne dla oczu.

Sztuczna inteligencja

Sztuczna inteligencja w grze to kolejny punkt, który sprawia, że Mission: Humanity zasługuje na zapomnienie. Przeciwnicy są tak niekompetentni, że czasem jedno słabe ogniwo w naszej armii może pokonać całą, źle zarządzaną grupę wroga. AI nie potrafi reagować na więcej niż jeden bodziec na raz – sytuacje, w których przeciwnik ignoruje nasze jednostki atakujące go od tyłu, to standard.

Mission: Humanity to przykład gry, która chciała naśladować gigantów gatunku RTS, takich jak StarCraft czy Command & Conquer, ale niestety poniosła sromotną klęskę.