Myth III to prequel, który przenosi nas do czasów Connachta, znanego z poprzednich gier jako legendarny wybawca świata od Myrkridii i złowrogiego Moagima. Tym razem opowieść jest ukazana z perspektywy historyka, co nadaje całości nieco inny ton niż w poprzednich odsłonach, gdzie śledziliśmy wydarzenia oczami żołnierza. Zmiana narracji, choć odważna, nie wszystkim przypadła do gustu. Brakuje tu charakterystycznego, epickiego tonu, który budował klimat pierwszych części. Mimo to, historia wciąga i dobrze komponuje się z mitologią serii.

Jednym z największych atutów gry w momencie premiery była pełna konwersja grafiki do 3D, co w 2001 roku było dużym skokiem technologicznych w porównaniu do wcześniejszych sprite'ów 2D. Modele postaci i tekstury są szczegółowe, a otoczenie zyskało nowy wymiar, choć na słabszych kartach graficznych efekty wizualne mogły nieco rozczarować. Szczególnie posiadacze GeForce 3 mogli cieszyć się naprawdę dopracowaną oprawą. Mimo wszystko, nawet dziś, z perspektywy czasu, trzeba przyznać, że gra wygląda przyzwoicie jak na swoje lata. Zdarzały się jednak drobne problemy graficzne, jak znikające fragmenty tekstur, ale te błędy były stosunkowo rzadkie.

Co wyróżniało Myth III i co zapadło w pamięć fanom, to brutalność i mroczny klimat. Gra nie stroniła od krwawych scen, a nowo wprowadzone jednostki i umiejętności jeszcze bardziej podkręciły ten element. Pojawienie się frakcji Spider Cultists oraz nowych jednostek takich jak Trowowie w stalowych zbrojach czy kapłani Gholi dodawało grze różnorodności. Widać było, że twórcy starali się wprowadzić świeżość w rozgrywce, co wyszło grze na plus.

Rozgrywka pozostała wierna duchowi poprzednich części. Nie ma tutaj zarządzania surowcami, więc cała uwaga gracza skupia się na taktyce – odpowiednim ustawieniu jednostek, wykorzystaniu terenu i zasobów, jakimi dysponujemy. Wprowadzenie różnych typów terenu oraz wpływu pogody na walkę, szczególnie przy użyciu jednostek z ładunkami wybuchowymi, sprawia, że każda misja wymaga przemyślenia strategii. Niestety, zabrakło jednej z ulubionych mechanik graczy – przenoszenia doświadczenia jednostek między misjami. Ten brak obniżył wagę strat, co skutkowało tym, że śmierć naszych wojowników nie była już tak odczuwalna.

Jeśli chodzi o misje fabularne, w Myth III można zauważyć pewną nierówność. O ile część zadań wymagała przemyślanej strategii, tak niektóre misje bohaterów, w których sterujemy Connachtem czy Myrdredem, sprowadzały się do bezmyślnego ataku na wroga. Brakowało tu złożoności i planowania, które cechowały wcześniejsze części serii. Jednak pojawiały się również misje, które oferowały mnóstwo emocji i chaosu, szczególnie podczas obrony przed hordami przeciwników.

Na uwagę zasługują również nowe jednostki. Każda rasa w grze otrzymała co najmniej trzy różne jednostki, co znacząco wzbogaciło różnorodność bitew. Nowością była frakcja Spider Cultists, której jednostki potrafiły wprowadzić niemały zamęt na polu walki. Starcia z tymi jednostkami, szczególnie gdy napotykamy potężne Trowy z wielkimi młotami, potrafiły wzbudzić respekt.

Na koniec warto wspomnieć o trybie multiplayer, który – jak w poprzednich częściach – stanowił jedną z mocniejszych stron gry. Wprowadzenie nowych jednostek i frakcji otworzyło przed graczami nowe możliwości taktyczne, co w trybie sieciowym sprawiało, że walki były jeszcze bardziej zróżnicowane i dynamiczne.