Konkurs (zakończony!)

Przeczytaj poniższy tekst i spróbuj odgadnąć, o jaki tytuł starej gry chodzi?

- Dziadku, dziadku opowiedz nam jeszcze jakąś ciekawą opowieść, ale niech tym razem będzie to opowieść o wielkich wojownikach. Tak opowiedz nam prosimy!
- No dobrze, usiądźcie sobie wygodnie i posłuchajcie.
Jest to opowieść o wielkim turnieju i o wojownikach, którzy brali w nim udział, oraz o największej i najwspanialszej nagrodzie, jaką ludzkość może sobie wyobrazić.
- Czy to wielki puchar wysadzany diamentami oraz innymi kosztownościami? Albo wyspa pełna skarbów?
- Nie moje dzieci to coś znacznie cenniejszego coś, czego nie można kupić za żadne skarby tego świata.
Raz na wiele, wiele wieków był organizowany wielki turniej walk, podczas którego wojownicy stawali w obronie swojej planety, przed złym czarnoksiężnikiem i jego wredną świtą. By ten paskudnik mógł wejść do jakiegoś świata jego wojownicy musieli wygrać dziesięć turniejów pod rząd, i jeśli wygrali, no cóż biada przegranym. Cała planeta była niszczona, a wojownicy, którzy przegrali walkę o nią, a nie mieli tego szczęścia by zginąć podczas turnieju zmuszeni byli walczyć dla tego pokraki.
- Dziadziu to bardzo brutalny turniej, pełno w nim krwi i śmierci.
Nie, istotą tego turnieju jest nie śmierć, lecz życie. Kiedy wojownikom broniącym swojej ojczyzny udało się wygrać turniej, wygrywali również życie i wolność swojego świata.
- Sądząc po waszych minach jesteście pod wrażeniem rzadko, kiedy jesteście tak cicho.
- Dziadku a jak się ci wojownicy nazywali?
To zostawimy, na kiedy indziej, ale powiem wam, iż to byli niezwykli rębacy. Jeden zamrażał, inny ciskał piorunami, a jeszcze jednemu z ręki wyłaziło jakieś paskudztwo, dzięki któremu przyciągał do siebie przeciwnika, jak za pomocą liny. I miał takie dziwne imię, takie pajęczakowate... a pamiętam już Skorpion!
-Dziadziu! Patrz jak niebo pociemniało! Wszędzie po horyzontu kres!
-Widzę dzieci, idźcie się teraz pobawić do swojego pokoju, a dziadziuś pójdzie coś załatwić.