Cywilizacja 2 to następca gry, która zmieniła sposób patrzenia na gry strategiczne. Microprose poprawiło grę dodając wiele usprawnień, które narzucały się po dłuższym graniu w pierwszą odsłonę. Po pierwsze jest dużo więcej … wszystkiego. Więcej wynalazków, więcej jednostek, więcej budowli w mieście, więcej cudów świata. Pojawiły się filmowe wstawki w grze. Pamiętam jak przyjemnie oglądało się kłótnie doradców. Zbudowaniu cudu świata też towarzyszył film z krótką jego prezentacją.
Więcej jednostek powodowało mniejsze różnice między nimi. Choć gra przestała pokazywać występującą przez wiele lat w historii realnego świata przewagę obrony  nad atakiem (w Civilization I ufortyfikowaną falangę w mieście z murami trudno było pokonać) to jednak przestała też działać zasada, że kto ma pierwszy czołgi, te dominuje rozgrywkę. Ścieżka rozwoju z rycerzami przestała być ślepą drogą. Pojawiła się możliwość upgrade’u przestarzałych jednostek. Demokracja zyskała na wartości, dzięki brakowi możliwości przekupienia jednostek. Pojawiła się nowa forma rządów – fundamentalizm z darmowi jednostkami (fanatykami).
Najważniejszą i najciekawszą zmianą były jednak scenariusze. Początkowo pomyślane jako fragment normalnej rozgrywki z czasem mogły zamieniać się w samodzielne gry (wymagające oczywiście uruchomienia Cywilizacji II). Edytor scenariuszy pozwalał na dodawanie zdarzeń losowych i konsekwencji działań gracza. Na zamianę grafik i nazw jednostek oraz ich statystyk.