SOLO FLIGHT (lot w pojedynkę) jest całkiem niezłym symulatorem lotu. Pozwoli Ci zaznać wielu trudów i niebezpieczeństw lotu prawdziwym samolotem. Do zapoznania się z samolotem i jego reakcjami służy opcja FLYING. W czasie treningów postaraj się dobrze opanować start, lądowanie, nawigację, lot na przyrządy (bardzo pomaga przy niskim pułapie chmur) oraz postępowanie w czasie zagrożeń i awarii.

Jeśli już dobrze opanowałeś wszystkie te czynności, możesz wybrać opcję MAIL PILOT (pilot pocztowy). Tu musisz się wykazać wszystkimi zdobytymi wcześniej umiejętnościami, gdyż punkty dostaniesz nie tylko za doręczenie przesyłki, ale i za punktualność. Możesz też wybrać, nad którym ze stanów USA chcesz latać (do wyboru masz Kansas, Waszyngton i Kolorado). Oprócz tego możesz wybrać stopień trudności gry lotu terenowego: CLEAR — ładna pogoda, LANDING — trening lądowania, WINDY — pogoda wietrzna lub IFR — lot na przyrządy przy niskim pułapie chmur, lub jeden ze stopni trudności lotu pocztowego: STUDENT, PRIVATE, SENIOR lub COMMAND.

W locie pomocne Ci będą przyrządy kontrolne i namiarowe, umieszczone w dolnej połowie ekranu. Duża tarcza z podziałką z lewej strony tablicy z podpisem ALT (altitude) to Twój wysokościomierz. Każdy znak na podziałce oznacza 1000 stóp dla małej wskazówki. Tarcza z oznaczeniem SPD (Speed) to prędkościomierz. Podaje on prędkość w węzłach od 0 do 180. Wskaźnik z podpisem POWER (moc) informuje o aktualnej mocy silników. Mała tarcza umieszczona w centrum to sztuczny horyzont, który pokazuje położenie samolotu względem prawdziwego horyzontu. Oprócz tych wskaźników, na dole po lewej stronie znajdują się cztery wskaźniki cyfrowe. Są to: PITH pokazujący nachylenie samolotu względem poziomu, HEAD pokazujący azymut (kąt między północą a kierunkiem lotu), FLAPS pokazujący kąt wychylenia klap oraz CLIMB, który jest wskaźnikiem prędkości pionowej. Pasek podpisany FUEL informuje o zawartości baku. Lampka z podpisem TEMP zapala się, gdy silnik ulega przegrzaniu. Lampka z literką L pokazuje, czy zostało wypuszczone podwozie, a lampka z literką B oznacza włączone hamulce kół.

Przyrządy nawigacyjne umieszczone są na prawej stronie tablicy. Są to VOR1 i VOR2, które odczytują namiary ze stacji VOR (Very High Frequency Omnidirectional Radio Range — radiolatarnia ogólnokierunkowa o dużej częstotliwości) oraz wskaźnik ILS pomocny w trakcie lądowania.

W prawdziwych samolotach do latania używa się głownie sterów pionowych, poziomych oraz przepustnicy (regulacji mocy silników). Aby używać sterów, wystarczy Ci joystick (steru pionowego możesz używać po wciśnięciu FIRE. Do regulacji mocy potrzebne Ci będą klawisze od 0 do 9. (0 to wyłączone silniki, 9 to pełna moc). Do wypuszczania i chowania podwozia służy klawisz L. Klawisz F reguluje kątem wychylenia klap, a klawisz B uruchamia i zwalnia hamulce.

Wciskając klawisze kursorów będziesz mógł zobaczyć, co dzieje się z tyłu i po bokach. Jeśli się zmęczysz, możesz wcisnąć klawisz P. Jeśli chcesz obniżyć wysokość lotu bez utraty kursu, przechyl samolot na skrzydło i wciśnij FIRE wykonasz tzw. ślizg pod wiatr.

Jeśli znudził Ci się sielankowy lot wciśnij klawisz E. Komputer zrobi wtedy specjalnie dla Ciebie jakąś awarię np. wysokościomierza.

W górnej części ekranu pokazany jest Twój samolot oraz cechy charakterystyczne terenu, nad którym się znajdujesz. Jeśli lecisz na małej wysokości, to na ziemi widoczny jest także cień Twojego samolotu. Lotniska są zaznaczone na czarno, farmy na szaro, wieże VOR i góry na biało.

Jeśli już opanowałeś podstawy lotu, wiesz gdzie jest jaki klawisz, możesz zacząć grać w pilota pocztowego. Wybierz opcję MAIL PILOT. Na ekranie ukaże się mapa. Wciśnij teraz START — będziesz mógł załadować przesyłki pocztowe (przy pomocy klawisza OPTION). Możesz ich wziąć ile chcesz, ale pamiętaj, że każdy worek zwiększa masę Twego samolotu. Klawiszem SELECT możesz tankować paliwo (zbiornik ma pojemność 64 galony).

Jeśli wziąłeś już wszystko, co trzeba (zdrowy rozsądek też), wciśnij START. Na ekranie ponownie pojawi się mapa. Przestudiuj ją dokładnie, gdyż informacje o położeniu charakterystycznych punktów, gór i lotnisk mogą się okazać niezbędne. Wciśnij znowu START. Zaczyna się Twój lot.

Po przybyciu do celu wciśnij START. Ukaże się obraz poczty. Tutaj wszystko się powtarza i jest tak do momentu aż doręczysz pięć przesyłek lub rozbijesz się.

Pamiętaj, by nigdy do końca nie wierzyć przyrządom. Jeśli uważasz, że masz awarię, nie wpadaj w panikę. Postaraj się spokojnie wylądować na jakimś lotnisku, a Twoimi awariami zajmie się wyspecjalizowany personel naprawczy.

Najtrudniejszą umiejętnością do opanowania jest lądowanie. Zbliżając się do lotniska docelowego postaraj się ustawić samolot na przedłużeniu pasa startowego. Leć mniej więcej na wysokości 1000 stóp nad poziomem ziemi (Twój wysokościomierz pokazuje wysokość nad poziomem morza!). Gdy tylko uaktywni się wskaźnik ILS (mały punkt w środku tarczy) wtedy wznieś się lub opuść tak, by punkt był w środku tarczy. Wypuść podwozie, zmniejsz moc do ok. 4 i ustaw samolot tak by prędkość wznoszenia była ok. -4 (wskaźnik CLIMB) stopy na minutę. Gdy dostatecznie zbliżysz się do pasa startowego, zredukuj tempo obniżania. Teraz możesz już lądować na pasie, ale uważaj by prędkość samolotu nie była zbyt duża, gdyż wtedy samolot przeleci za daleko i nie zdążysz wyhamować. Prędkość nie może być też zbyt mała, wtedy samolot spadnie na ziemię, zanim doleci do pasa. Gdy już miękko osiądziesz na ziemi, wyłącz silniki (klawisz 0), uruchom hamulce i postaraj się wyhamować przed końcem pasa.

Jeśli lądowanie nie uda się, na ekranie ukaże się informacja o przyczynie katastrofy. STALLED oznacza, że leciałeś ze zbyt małą prędkością i spadłeś na ziemię, CRASH LANDING — że uderzyłeś w ziemię ze zbyt dużą siłą lub zapomniałeś wysunąć podwozia. MISSED RUNWAY oznacza, że nie trafiłeś w pas startowy bądź zjechałeś z niego. GROUND LOOP mówi, że zbyt gwałtownie chciałeś skręcić w czasie kołowania.

W SOLO FLIGHT każde lotnisko jest zdefiniowane jako przecięcie się dwóch namiarów z dwóch stacji VOR. Dzięki temu łatwo jest je znaleźć.

W stanie Kansas jest 7 lotnisk, których namiary wynoszą (VOR1-VOR2): Wichita 222-001, Lyons 252-336, Emporia 225-022, Chanute 154-052, Alina 295-335, Topeka 330--016, Kansas City 065-036. Kansas jest płaskim terenem wprost idealnym dla początkujących pilotów, ale uważaj na tajemnicze piramidy indiańskie.

Drugim stanem jest Washington. Przebiega przez niego pasmo gór! Niektóre szczyty wznoszą się na 4000 stóp. Namiary dla lotnisk tego stanu są następujące: Portland 223-001, Salem 224-278, Kelso 251-350, Olympia 284--344, Seattlte 314-010 wysokość 500 stóp, Chelan 060-035 wys. 1000 stóp i Yakima 142-059 na 500 stopach.

W Kolorado, w Górach Skalistych, lotniska są prowizoryczne i niemal prymitywne. Dane nawigacyjne dla tego stanu wynoszą: Aspen 223-001 2000 stóp, Pueblo 143-074 1000 stóp, Glenwood 264-343 2000 stóp, Vail 184-030 2500 stóp, Boulder 053-037 500 stóp i Steamboat 334--008 na 2000 stóp.

Na koniec parę porad dla pilota:

1. Podczas kołowania nie wykonuj ostrych skrętów gdyż możesz zniszczyć delikatne podwozie.
2. Przed startem dokładnie zaplanuj trasę lotu.
3. W czasie lotu staraj się nie puszczać silnika na pełną moc, gdyż może on ulec przegrzaniu. Pełnej mocy używaj tylko przy starcie.
4. Nie przeładuj samolotu (bierz około dwóch worków). Samolot przeładowany jest bezwładny, potrzebuje dłuższej drogi lądowania i startu. Będzie ciężko mu się oderwać od lotnisk Kolorado.

Życzę Ci przyjemnej zabawy oraz tyle lądowań ile startów!