Warlords 2

Do czasu HoMM2 chyba najlepsza strategiczna turówka w świecie fantasy

W moim przypadku nie można mówić o nostalgii, bo poznałem tę grę dzięki tej stronie - i absolutnie identyfikuję sie z komentarzem TenMatys - player experience tej gry - wcielenie się we władcę ruszającego na podbój - i jego realizacja sprawia, że gra jest - nie waham się użyć tego określenia - genialna w swojej prostocie. Tym bardziej że, jak zauważył TenMatys, można wcielić się we władcę praktycznie w dowolnym okresie historycznym bądź scenariuszu fantasy/science fiction. Polecam zwłaszcza scenariusze z Gwiezdnych Wojen bądź Władcy Pierścieni.

Ale jeśli ktoś nie lubi aspektów strategicznych, bądź wyłącznie strategicznych, a preferuje taktyczne - a tych drugich Warlords jest pozbawione - gra nie przypadnie mu do gustu.

Obok Warlords II Deluxe i jedynki, jest to dla mnie opus magnum turówek fantasy. Potem jest miejsce dla HoMM, Warlords III, Master of Magic, Fantasy General itd. Być może głównym kryterium dla mnie jest wielka nostalgia i fakt, że zagrałem w Warlorda przed Hirołsem i resztą nowych wynalazków. Gra jest prosta i taka miała być w założeniu. Podbijasz, budujesz, podbijasz, budujesz. Taka jej uroda. Scenario Builder wydany później stworzono po to, żeby swoje ulubione realia historyczne bądź, tudzież z książęk czy filmów przenieść na planszę. Absolutny klasyk, ale raczej dla tych, którzy poznali ją przed HOMM i Age of Wonders.

@PtKrusz inne zdanie nie jest powodem, by czuć się dziwnie ;) Natomiast ja pozwolę sobie nie zgodzić się z opinią, że Warlords oferuje małą liczbę opcji. Przeciwnie - masz do wyboru sporą liczbę jednostek, a miasta możesz zarówno przejąć, jak i spalić bądź ograbić. Musisz właściwie ocenić sytuację, by podjąć taką, a nie inną decyzję. Trzeba dobrze przemyśleć rekrutację armii, czy przeznaczyć więcej złota na lepsze jednostki tworzone w dłuższym czasie, czy szybciej i za niższą cenę produkować słabsze. Również kierunek i przebieg ekspansji trzeba właściwie zaplanować, bo jeden niewłaściwy ruch i traci się armię, złoto oraz kilka cennych tur, a to prosta droga do porażki. Mechanika jest, owszem, prosta, ale właśnie w prostocie jest jej atut.

Co do Panzer Battles, położono tam nacisk na toczenie bitew i rozbudowanie opcji taktycznych. W Warlords taktyki nie ma wcale, nie ma nawet wpływu na przebieg bitew (tylko w 4 części jest), poza wyborem jednostek, jakie angażujemy w starcie. Zresztą, gracz wciela się w zupełnie kogoś innego w każdej z tych gier (w jednej władcę ruszającego na podbój świata, w drugiej generała mającego wygrać bitwę) i moim zdaniem w każdej z tych gier mechanika została właściwie dobrana i nie są to według mnie gry porównywalne.

Co do oprawy audiowizualnej - dla mnie soundtrack jest bardzo klimatyczny, a min. A Peaceful Domination jest małym arcydziełem muzycznym. Ale to oczywiście subiektywna opinia.

Seria Warlords jakoś do mnie nie przemawia. W porównaniu do innych strategii fantasy jest strasznie prymitywna, zarówno pod względem oprawy audiowizualnej jak i możliwości gry jakie ma gracz. Trudno uwierzyć, że tą serię stworzyli ludzie odpowiedzialni za poważne i rozbudowane strategie militarne (Panzer Battles i pokrewne). Dziwnie się czuję nie zgadzając się z resztą komentatorów :) ale moim zdaniem to słaba seria. 

Jeszcze lepsze niz oryginal. To trzeb znac ;]

bardzo fajna gierka to najlepsza cześć

Całkiem nieźle się grało. Choć prosta była...

Trochę trudno skomentować grę która jest praktycznie idealna. Same plusy możnaby wymieniać bardzo długo. Z najważniejszych wspomnę o prostocie w mechanice rozgrywki oraz o PRZEOGROMNEJ GRYWALNOŚCI.

Numer jeden w strategiach turowych, razem z częścią pierwszą.

Znam tą grę, mój brat lubiał w to grać, ale dla mnie nic nadzwyczajnego jak każda inna strategia.